دانشمندان علوم سیاسی به وضوح سیاست آمریکا را از سیاست اروپا متمایز می کنند. در اصطلاح جامعه شناختی، این تمایز به عدم قشربندی اجتماعی اروپا در ایالات متحده اشاره دارد.
جامعه شناسی کنونی اروپا نتیجه یک فرآیند تاریخی پیچیده است که شامل سقوط طبقه اشرافی از مالکان، ظهور طبقه بورژوازی از بازرگانان و صنعت گران، نفوذ اجتماعی و سیاسی مذهب، ساختار سازمانی و سرکوب تفتیش عقاید کلیسای کاتولیک است. و طبقات پایین تر مهاجران بسیار تبعیض آمیز.
در مقایسه با این ساختار اجتماعی پیچیده، به نظر می رسد ایالات متحده جامعه ای تقریباً بی طبقه دارد. ایالات متحده که توسط نخبگان سیاسی و روشنفکر لیبرال که به دلیل سرخوردگی خود از سیاست اروپا از اروپا مهاجرت کردند، تأسیس شد، متشکل از مهاجرانی بود که از طبقات پایین اروپا می آمدند.
این ساختار اجتماعی نسبتاً بی طبقه راه را برای توسعه سریع دموکراسی به حدی هموار کرد که دموکراسی جوان آمریکایی الهام‌بخشی برای پیشرفت دموکراسی قدیمی اروپایی شد.
ایالات متحده پس از پایان جنگ جهانی دوم به یک ابرقدرت تبدیل شد و به مرکز جهانی سیاست، اقتصاد، هنر و مد تبدیل شد.
در طول جنگ سرد، رویای آمریکایی نوید یک سبک زندگی لیبرال با آزادی های فردی گسترده را می داد. در حالی که پیمان ورشو نمایانگر انزواطلبی و سرکوب دولتی بود، پیمان آتلانتیک نماد یک جهان اقتصادی، فرهنگی و سیاسی لیبرال و به هم پیوسته بود.
بدین ترتیب، ایالات متحده به مرکز جذب تجار، دانشمندان و هنرمندانی تبدیل شد که کشورهای خود را برای جستجوی ثروت خود در آمریکا ترک کردند. موج عظیمی از فرار مغزها در این دهه ها رخ داد که ایالات متحده را از نظر سرمایه انسانی تقویت کرد.
با حملات ۱۱ سپتامبر، ایالات متحده وارد مرحله اول انزواطلبی خود شد. این حملات تروریستی ارتباط نزدیکی با آرزوهای دولت جورج اچ دبلیو بوش و جورج دبلیو بوش برای اشغال تعدادی از کشورهای خاورمیانه مانند افغانستان، عراق و یمن داشت.
پارانویای فزاینده ملت آمریکا در مورد تروریسم این عملیات نظامی را تسهیل کرد. علیرغم حمایت از القاعده علیه اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان، دولت بوش تمام تمرکز خود را بر یک دهه شکار شبه نظامیان القاعده معطوف کرد.
دومین انزواطلبی آمریکا با ریاست جمهوری دونالد ترامپ آغاز شد. در راستای ظهور راست افراطی و احزاب سیاسی نژادپرست در اروپا، گفتمان های سیاسی پوپولیستی ترامپ موفق شد حمایت رای دهندگان جمهوری خواه را به دست آورد. گفتمان‌ها و سیاست‌های ضد مهاجر و بیگانه‌هراسی او با چشم‌انداز وحشتناکی به‌ویژه برای مهاجران و آمریکایی‌های لاتین پایان یافت.
دولت ترامپ با پیامدهای تلخی به پایان رسید. در حالی که کنگره آمریکا قرار بود ریاست جمهوری جو بایدن را تایید کند، حامیان طرفدار ترامپ شورش کردند و روز بایدن را به شبی کابوس‌آمیز برای دموکراسی آمریکایی تبدیل کردند.
به منظور برقراری مجدد نگرش های دموکراتیک و هماهنگی اجتماعی، دولت ایالات متحده اکنون با چالش برخورد با این جامعه شناسی رادیکال مواجه است.
